the emotional hippie

Vandaag schrijf ik een blog over iets persoonlijks. Hier mee kan ik een stukje van mijn gevoeligheid en het oppikken van energieën uitleggen.

Ik ben afgelopen zaterdag met mijn man naar Dusseldorf geweest. Het was er fijn, ik kon me echt goed ontspannen en genoot van de bijna-kerstsfeer.

Op een afstandje zagen we twee politiebusjes stoppen. Daar kwam een flink aantal agenten uit, met de knuppels en helmen in hun hand. Wij werden nieuwsgierig en besloten een kijkje te gaan nemen. De straat waar we langs liepen, was namelijk ook afgesloten door een politiebusje. We hoorden inmiddels al wat geruchten over een demonstratie vanwege de situatie in Ghaza.

Foto door eberhard grossgasteiger op Pexels.com

De demonstratie begon. Eerst was er veel lawaai op afstand. Wij liepen het van de zijlijn tegemoet. Ik merkte dat ik de hand van mijn man zocht. Hij vroeg nog of ik het spannend vond. Ik voelde wel spanningen, maar ik had niet het gevoel dat het eng was.

Maar toen ging het echt los. De eerste demonstranten liepen langs en als een rukwind in een storm, zo kwamen emoties tegen mij aangevlogen. Zoals een harde bass door je lichaam kan trillen, zo trilden de emoties door mijn lichaam heen. Woede, verdriet, ‘schreeuwende doden’, het ging allemaal door mijn lichaam heen.

Ik huilde en voelde intense woede en verdriet, maar de emoties die ik voelde, die waren niet van mij. Ze waren van de menigte die dit als een ontploffende bom naar mij uitstraalde. Ik moest wel huilen, zodat die emoties in ieder geval een stuk mijn lichaam uit konden. Ook probeerde ik te aarden en hield ik de hand van mijn man vast.

Hoe meer we op het einde van de demonstratie kwamen, hoe rustiger het voor mij werd. Die emoties die de anderen keihard uitstraalden en vanuit hun familieleden in de Ghazastrook meenamen, die straalden ze uit. En mijn lichaam pikte het op. Hoe heftig en intens het op dat moment ook was, ik ben blij dat ik het meegemaakt heb, zodat ik hopelijk een beetje uit heb kunnen leggen hoe het voelt om energieën en emoties van anderen op te pikken.

Na deze gebeurtenis voelde ik me ook moe. Moe door alle emoties en energieën die door mijn lichaam tekeer gingen. Mensen vragen wel eens hoe het kan dat ik moe kan zijn. Nou, door bovenstaande bijvoorbeeld. Mensen zien anderen die als gevoelig worden bestempeld wel eens als zwak. Ik hoop hiermee te laten zien dat dit niet het geval is, maar dat het een mooi talent is, die gewoon af en toe veel energie vreet.

Plaats een reactie